Η νευροπάθεια από παγίδευση νεύρου προκαλείται από παρατεταμένη, φυσική συμπίεση ή ερεθισμό κάποιου νευρικού πλέγματος ή περιφερικού νεύρου. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η νευρική δυσλειτουργία και ο χρόνιος νευροπαθητικός πόνος στην περιοχή νεύρωσης του πάσχοντος νεύρου. Σε ορισμένες θέσεις του σώματος, τα νεύρα είναι επιρρεπή σε συμπίεση από τους γύρω ανατομικούς ιστούς, σε παθολογικές αλλά και φυσιολογικές καταστάσεις. Σε μερικές περιπτώσεις συνυπάρχει και συμπίεση αγγείων, με αποτέλεσμα την εμφάνιση σημείων και συμπτωμάτων από την ελάττωση της περιφερικής αιματικής κυκλοφορία.
Η ρήξη μηνίσκου αποτελεί μια από τις συνηθέστερες κακώσεις του γόνατος. Ο μηνίσκος μπορεί να υποστεί ρήξη σε κάθε ηλικία, όταν υφίσταται έντονη πίεση. Σε νεότερα άτομα οι ρήξεις δημιουργούνται κατά τη διάρκεια απότομων στροφικών κινήσεων, συνήθως στα πλαίσια κάποιας αθλητικής δραστηριότητας. Σε αθλητές συχνά οι ρήξεις μηνίσκου συνοδεύονται και από άλλες κακώσεις, όπως ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Με την πάροδο της ηλικίας οι μηνίσκοι εκφυλίζονται, ενώ η πιθανότητα να υποστούν ρήξη αυξάνεται.
Η ταξινόμηση γίνεται ανάλογα με:
την εντόπιση της ρήξης: πρόσθιο κέρας, οπίσθιο κέρας, σώμα μηνίσκου
την μορφολογία της ρήξης: ακτινωτή, οριζόντια, επίμηκης, δίκην λαβής κάδου, ρίζας (root tear), μηνισκοθυλακική ρήξη (ramp lesion), σύμπλοκη
την δυνατότητα επισκευής/συρραφής: ρήξεις προς την περιφέρεια του μηνίσκου έχουν καλύτερη αιμάτωση και άρα μπορούν να συρραφούν σε αντίθεση με τις κεντρικές ρήξεις
Τα συχνότερα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Πόνος στην έσω ή έξω επιφάνεια του γόνατος
Οίδημα στο γόνατο
Δυσκαμψία, δυσκολία στην κίνηση
Πόνος στο βαθύ κάθισμα
Αδυναμία πλήρους έκτασης ή κάμψης του γόνατος
Κλείδωμα και αδυναμία κίνησης του γόνατος – ενδεικτικό ρήξης δίκην λαβής κάδου (bucket handle) και επακόλουθου εγκλωβισμού του μηνίσκου ανάμεσα στα οστά του γόνατος
Ορισμένες φορές ακούγεται ήχος σαν «κλικ»
Πως γίνεται η διάγνωση στην ρήξη μηνίσκου
Μετά τα κλινικά τεστ που γίνονται από τον ορθοπεδικό σας για να βεβαιωθεί η ρήξη πρέπει να γίνετε πάντοτε μαγνητική τομογραφία.
Θεραπεία και αντιμετώπιση στην ρήξη μηνίσκου
Στην οξεία φάση συνιστάται παγοθεραπεία, περίδεση και ανύψωση του μέλους, αποφόρτιση με πατερίτσες και λήψη παυσίπονων φαρμάκων. Η τελική θεραπεία της ρήξης μηνίσκου εξαρτάται από τον τύπο, την εντόπιση και την έκταση της ρήξης καθώς και την παρουσία ή όχι συνοδών κακώσεων άλλων δομών του γόνατος.
Μικρές – ατελείς ρήξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά με τη λήψη αντιφλεγμονώδων φαρμάκων και φυσικοθεραπεία για την ενδυνάμωση των μυών του γόνατος ακόμη με την Φυσικοθεραπεία στόχο έχουμε την μείωση του πόνο και του οιδήματος.
Πότε χρειάζεται χειρουργείο και επέμβαση στη ρήξη μηνίσκου;
Σε μεγαλύτερες ρήξεις, σε αθλητές, σε ασθενείς με κλειδωμένο γόνατος (block) ή με συνοδές κακώσεις όπως ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου συνιστάται χειρουργική αντιμετώπιση με αρθροσκόπηση γόνατος. Η αρθροσκόπηση ενδείκνυται επίσης και σε μικρότερες ρήξεις όταν έχει αποτύχει η συντηρητική θεραπεία. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίδεται στην ρήξη τύπου λαβής κάδου (bucket handle) η οποία πρέπει να συρράφεται άμεσα ώστε να επιτευχθεί πλήρης επούλωση και αποκατάσταση του γόνατος.
Φυσικοθεραπεία
Η Φυσικοθεραπεία είναι σημαντικός παράγοντας για την ρήξη του μηνίσκου είτε σε συντηρητική θεραπεία είτε μετά από χειρουργείο. Ο Φυσικοθεραπευτής είναι ο αρμόδιος για την επαναφορά του ασθενή πίσω στις καθημερινές του δραστηριότητες. Η σωστή αποκατάσταση πάντα με συνεργασία με τον ασθενή έχει το πιο δυνατό αποτέλεσμα.
Η τενοντίτιδα ώμου ή τενοντοπάθεια υπερακανθίου είναι μία πάθηση που οφείλεται σε φλεγμονή των τενόντων και επακόλουθο πόνο στην περιοχή του ώμου.
Στον ώμο, ο τένοντας του υπερακανθίου και της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιονίου εμφανίζουν πιο συχνά τενοντίτιδα με επακόλουθο πόνο και δυσκαμψία.
Τα πιο συχνά αίτια τενοντίτιδας:
Συχνή και διαρκής καταπόνηση του ώμου
Έντονη και επαναλαμβανόμενη αθλητική δραστηριότητα
Κακή τεχνική στη διάρκεια του αθλήματος
Επιπλέον η ηλικία αποτελεί έναν ακόμα παράγοντα πρόκλησης της πάθησης. Με το πέρασμα του χρόνου το σώμα είναι επιρρεπές στους τραυματισμούς και στην εμφάνιση παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος. Τα πρώτα συμπτώματα της πάθησης μπορούν να εμφανισθούν στην ηλικία των 25-35 ετών ενώ ως ευπαθείς ομάδες θεωρούνται τα άτομα άνω των 40 ετών.
Ανατομικοί λόγοι. Ο υπερακάνθιος τένοντας περνάει κάτω από ένα οστό – το ακρώμιο. Αν το ακρώμιο προεξέχει πολύ τότε ο τένοντας του υπερακανθίου διαρκώς τρίβεται κάτω από αυτό και ως εκ τούτου γίνεται πιο επιρρεπής στην ανάπτυξη τενοντίτιδας.
Συμπτώματα Τενοντίτιδας ώμου
Πόνος στην πρόσθια ή έξω επιφάνεια του ώμου. Ο πόνος μπορεί να αντανακλά μέχρι τον αγκώνα καθώς και μέχρι το λαιμό (αυχένα) και την πλάτη. Ο πόνος στον ώμο εμφανίζεται συνήθως βαθμιαία και επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Νυχτερινός πόνος που ξυπνάει τον ασθενή, ειδικά αν κοιμάται πάνω στον πάσχοντα ώμο
Έντονος και διαρκής πόνος ακόμα και όταν ο ώμος δεν κινείται
Αδυναμία του άνω άκρου
Ο ασθενής δεν μπορεί εύκολα να σηκώσει το χέρι του πλήρως (δυσκαμψία)
Διάγνωση
Ο ασθενής με τενοντίτιδα ώμου χρειάζεται σωστή αξιολόγηση. Θα χρειαστεί η λήψη μίας ακτινογραφίας ώστε να επιβεβαιωθεί ότι ο πόνος και η δυσκαμψία δεν οφείλονται σε οστεοαρθρίτιδα του ώμου ή σε άλλες παθήσεις (όπως ασβεστοποιός τενοντίτιδα).Σε ορισμένες περιπτώσεις ο ιατρός θα σας παραπέμψει για μαγνητική τομογραφία του ώμου.
Υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης της πάθησης, ο συντηρητικός τρόπος και η χειρουργική επέμβαση. Όταν η τενοντίτιδα ώμου βρίσκεται σε αρχικό στάδιο συστήνεται η ανάπαυση, τροποποίηση της καθημερινής δραστηριότητας και η χορήγηση αντιφλεγμονώδους και αναλγητικής αγωγής. Ταυτόχρονα, ο ασθενής εντάσσεται και σε ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, προκειμένου να μειωθεί ο πόνος αρχικά και στη συνέχεια να διατηρηθεί η κίνηση και να μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να επιστρέψει στην καθημερινότητά του. Σε περιπτώσεις χρόνιας τενοντίτιδας η φυσικοθεραπεία και η υπόλοιπη συντηρητική αγωγή για την μείωση του πόνου και την αποκατάσταση της κίνησης μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα με την διάγνωση. Επιπλέον στις περιπτώσεις αυτές οριστική λύση δίνει η αρθροσκοπική αντιμετώπιση, ιδίως όταν η επαναλαμβανόμενη συντηρητική αγωγή δεν έχει αποδώσει .
Το γόνατο του άλτη η Jumber’s Knee δεν είναι παρά μία διαφορετική ονομασία για την τενοντίτιδα του επιγονατιδικού τένοντα. Είναι η φλεγμονή στο τένοντα που βρίσκεται κάτω από το γόνατο και συνδέει την επιγονατίδα με την κνήμη. Αυτός ο τραυματισμός είναι συχνός και επίπονος σε αθλητές λόγο υπερκόπωσης.
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα ταλαιπωρεί χιλιάδες άτομα επηρεάζοντας τις καθημερινές τους δραστηριότητες σε μεγάλο βαθμό. Ιδιαίτερη αδυναμία παρουσιάζεται σε γυναίκες σε μέση ηλικία σε μεγαλύτερο βαθμό από τους άνδρες. Ταλαιπωρεί γυναίκες οικοκυρές , άτομα που κάνουν χειρονακτική δουλεία και κυρίως σε άτομα που επιβαρύνουν γενικά τα χεριά τους.
